Posiedzenie komisji dialogu Społecznego przy Wojewodzie Łódzkim

W dniu 10.03.br. w Łódzkim Urzędzie Wojewódzkim odbyło się posiedzenie Komisji Dialogu Społecznego pod przewodnictwem Wojewody Łódzkiego Pani Jolanty Chełmińskiej. Na posiedzeniu oprócz spraw związanych z rynkiem pracy naszego województwa, omówiony był problem rolnictwa, a konkretnie sytuacji na rynku drobiu i trzody chlewnej.

W posiedzeniu uczestniczyli zaproszeni przedstawiciele wszystkich inspekcji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo żywności, na czele z Wojewódzkim Lekarzem Weterynarii oraz przedstawiciel Łódzkiej Izby Rolniczej.

Tematy dot. sytuacji na rynku drobiu i trzody chlewnej referowali p. Krystyna Jędrzejka – przedstawiciel naszego Zrzeszenia oraz p. Przemysław Firgan przedstawiciel Polsus’a.

Wysoka Komisja została poinformowana o sytuacji polskiego rolnictwa w aspekcie zapewnienia bezpieczeństwa żywności dla całego społeczeństwa, a następnie omówione zostały w miarę szczegółowo (na ile czas pozwalał) problemy polskich producentów drobiu i trzody:

1. 1. • w powiązaniu z bezpośrednim odbiorem żywca,
      • w zderzeniu z importerami mięsa,
      • w relacji z konsumentem.

Bardzo mocno podkreślony został fakt wymuszania przez odbiorców  żywca nawet 50-60 dniowego terminu zapłaty, co jest równoznaczne z bezprocentowym kredytem , a stwarza furtkę do kryminalnych przypadków (oszukani i okradzieni producenci trzody chlewnej z okolic Grabicy).

Omówiono patologiczną sytuację na rynku polskim w zakresie konkurencji – kiedy wysoko standardowy produkt, pozyskany wg. bardzo wyśrubowanej technologii (z konieczności droższy) ma konkurować na rynku z tanim (niekiedy śmiesznie tanim) mięsem anonimowym (nie oznakowanym) z krajów trzecich, wyprodukowanym poza standardami wymaganymi w UE, a często bardzo wątpliwej jakości.

Poruszone zostało również nieuczciwe i nieetyczne zachowanie handlu wobec producenta, a szczególnie konsumenta,  gdzie konsument jest pozbawiony prawa wyboru i własnej oceny produktu przy braku jego oznakowania. Patologią jest zjawisko, kiedy konsument otrzymuje od sprzedawcy zamiast konkretów odpowiedź, że mięso pochodzi z hurtowni.

W dyskusji zabrali głos przedstawiciele Inspekcji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo żywności wyjaśniające, że kontrole są przeprowadzane w ramach prawa, jakie obowiązuje na dzień dzisiejszy. Członkowie Komisji byli zainteresowani bezpieczeństwem żywności, a szczególnie sytuacji konsumenta.

Przedstawiciel w-ce Wojewody przedstawił zebranym działania, jakie zostały podjęte w tym temacie; wystąpienie do Ministra Rolnictwa.

Znakowanie mięsa

Zgodnie z wyjaśnieniem komisarza Daciana Ciolosa z dnia 10 listopada 2010 r. na interpelacje Europosła Pana Janusza Wojciechowskiego  z dnia 29 września 2010 r. dotyczącej produkcji i importu mięsa drobiowego,  „produkty po przejściu odprawy celnej i wprowadzeniu do swobodnego obrotu na unijnym jednolitym rynku mogą dotrzeć do dowolnego państwa członkowskiego. W tym kontekście trzeba zauważyć, że nie ma czegoś takiego jak  polski czy holenderski rynek, gdyż w UE zapewniony jest swobodny przepływ towarów”.

Nie mniej jednak, naszym zdaniem, konsument ma prawo wiedzieć z jakiego kraju pochodzi produkt- w tym przypadku mięso drobiowe, stąd też nasza walka o konieczność znakowania mięsa na półkach sklepowych.

Takie rozwiązania funkcjonują w innych państwach unijnych np. w Wlk. Brytanii. Jednak w Polsce, mimo już prawie 5 letniej walki, nie doczekaliśmy się właściwych decyzji. Natomiast rządzący przez długi czas twierdzili, że takowe oznakowanie byłoby przejawem dyskryminacji.  Pojawiają się obawy, że może ta anonimowość mięsa, ma jakiś inny podtekst.

Zamiast zasłaniać się przepisami UE można ustanowić obowiązek oznakowania produktu nie opakowanego na półce sklepowej, bądź w ladzie chłodniczej, aby konsument poznał kraj pochodzenia danego produktu i nie był zbywany przez handlowca stwierdzeniem: „Mięso pochodzi z hurtowni”!!!??

A do hurtowni skąd trafia??!

A może wziąć przykład z innych państw członkowskich Unii, chociażby z Anglii, gdzie w sklepach konsument bez problemów i w sposób świadomy  może wybrać produkt z konkretnego kraju pochodzenia, czy to z Brazylii czy z Holandii.

Na potwierdzenie zamieszczamy, sposoby oznakowania produktów w państwach członkowskich, pochodzących z innych krajów. To tylko kilka przykładów, ale takich mamy dziesiątki.